Ελαστογραφία

Η ελαστογραφία είναι μια πιο εξελιγμενη μορφή υπερήχων με τη βασική αρχή ότι, εξασκώντας πίεση άνωθεν της βλάβης, μπορεί να μετρηθεί η ελαστικότητα της σε σχέση με παρακείμενο φυσιολογικό ιστό και έτσι μπορεί ο ειδικός ιατρός να χαρακτηρίσει μια βλάβη κακοήθεια ή όχι.

Το απλό τρισδιάστατο υπερηχογράφημα δίνει ικανές πληροφορίες για τη συμπαγή ή κυστική μορφολογία της βλάβης, την αιμάτωσή της και τα όριά της, εάν είναι δηλαδή σαφή, πράγμα που συνήθως αντιστοιχεί σε καλοήθεια, ή ασαφή, που αντιστοιχεί τις περισσότερες φορές σε κακοήθεια. Υπάρχουν όμως και βλάβες, οι οποίες δεν μπορούν να χαρακτηριστούν με σαφήνεια από τον ακτινολόγο και εδώ είναι πολύ σημαντική η χρήση της ελαστογραφίας.

Η πλέον σύγχρονη τεχνική είναι η Shear Waves, με την οποία η εικόνα αποκτά μια νέα δυναμική και απαλλάσσει τον ασθενή αλλά και τον ακτινολόγο από την πίεση της κεφαλής των υπερήχων. Με τη νέα μέθοδο η κεφαλή, αφού απλά σταθεροποιηθεί πάνω από τη βλάβη, στέλνει ήχους, οι οποίοι επιστρέφουν δημιουργώντας ένα κύμα παραμόρφωσης στη βλάβη, το οποίο και αναλύεται από την ίδια την κεφαλή. Η μέθοδος αυτή έχει δύο πολύ σημαντικά πλεονεκτήματα. Εκτός του ότι είναι και ποσοτική και όχι ποιοτική, είναι και αντικειμενική, διότι δεν εξαρτάται από τον χειριστή του μηχανήματος και τον βαθμό πίεσης που θα εξασκήσει, αλλά από την αυτόματη μέτρηση της κεφαλής.
Η μέτρηση γίνεται σε Kilopascal και το όριο είναι 72 kilopascal. Πάνω από αυτό το όριο, η βλάβη χαρακτηρίζεται ως κακοήθης.

• 
• 
• 
•