Τα θηλώματα αναπτύσσονται εντός των εκφορητικών πόρων της θηλής και μπορεί να είναι ψηλαφητά όταν εντοπίζονται σε μεγάλους, κυστικά διατεταμένους πόρους.
Το κύριο κλινικό τους σύμπτωμα είναι το ορώδες ή και αιμορραγικό έκκριμα από τη θηλή. Αυτό πρέπει να διαχωρίζεται από την κακοήθεια πίσω απ'τους πόρους της θηλής, η οποία εκδηλώνεται επίσης με αιμορραγικό έκκριμα, όπως το ενδοπορικό θηλώδες καρκίνωμα.
Τα λιπώματα του μαστού είναι αρκετά σπάνιοι όγκοι, δεν δημιουργούν πρόβλημα στη διαφορική διάγνωση και αφαιρούνται συνήθως όταν έχουν πολύ μεγάλο μέγεθος κυρίως διότι προκαλούν αισθητικό και όχι διαγνωστικό πρόβλημα.
Είναι σπάνιοι καλοήθεις όγκοι του μαστού, που αποτελούνται από μεικτά στοιχεία αδενικού, λιπώδους, συνδετικού ιστού.
Οι κύστεις στον μαστό είναι ένα πολύ συνηθισμένο εύρημα: μπορεί να είναι πολλαπλές και αρκετά συχνά ψηλαφητές ανάλογα με το μέγεθος τους και το μέγεθος του μαστού. Οι απλές καλοήθεις κύστεις ΔΕΝ οδηγούν σε κακοήθεια και τις περισσότερες φορές δεν χρειάζονται καμία παρέμβαση.
Πρόκειται για μία καλοήθη κατάσταση η οποία απεικονιστικά εμφανίζεται με τη μορφή διάσπαρτων μικροαποτιτανώσεων και στους δύο μαστούς και μπορεί να αντιστοιχούν σε ψηλαφητή σκληρία και να εκδηλώνονται με μαστοδυνία ιδίως σε νέες γυναίκες, προτείνουμε τακτική παρακολούθηση και πιο εξειδικευμένες τεχνικές απεικόνισης όπως π.χ. Τομοσύνθεση σε περιοχές ψηλαφητής σκληρίας ή ακόμα και βιοψία όταν εμφανιστούν περιοχές αποτιτανώσεων με τάση συρροής οι οποίες δεν προϋπήρχαν.
Η ινοκυστική μαστοπάθεια (ή αλλιώς οι ινοκυστικες αλλοιώσεις του μαστού) αποτελεί μια πολύ συνηθισμένη διαταραχή του μαστού. Το 60% των γυναικών εμφανίζουν αυτή τη διαταραχή κλινικά και 90% ιστολογικά. Οφείλεται σε διαταραχή π.χ. διέγερση και στη συνέχεια αδυναμία υποστροφής, των κυκλικών αλλοιώσεων που υφίσταται ο μαστός κατά τη διάρκεια της έμμηνου ρύσης.